فیلم ذهنی را هر وقت که تماشا کنید خوب است، اما توصیه میکنم این کار را اول صبح یا آخر شب قبل از خواب انجام دهید، چون در این دو زمان انسان بیشترین تلقین پذیری را دارد. اگر بلافاصله بعد از اینکه بیدار شدید، آن را تماشا کنید، روزتان را مثبت شروع کرده و روی خواسته تان در آن روز و نیز در آینده تمرکز بیشتری خواهید داشت. اگر قبل از خواب آن را تماشا کنید، ذهن ناخودآگاه تان میتواند در زمان خواب به آن فکر کند، بدن و ذهنتان را با آینده تان همسو کند و راهکارهایی پیدا کند که سیستم عصبی خودمختار در زمان خواب آنها را پیاده میکند. هر وقت به انگیزه نیاز داشتید و یا لازم بود به انتخاب متفاوتی دست بزنید، میتوانید از آن استفاده کنید.

شما قبل از تماشای فیلم ذهنی خود، ویدئوی زیبابین را تماشا میکنید،چون این کار به شما کمک میکنه حالتهای خلسه ی آلفا و تتا را با چشم باز ایجاد و حفظ کرده و درهای بین ذهن خودآگاه و ناخودآگاه رو باز کنید.

این امر به این دلیل حائز اهمیت است که هرچه افراد در حین استفاده از فیلم ذهنی خود تلقین پذیرتر باشند، احتمال اینکه تحلیلی عمل کنند و افکار درونی آزار دهنده مانند اینکه چطور اتفاق میافتد؟ یا غیرممکن است! یا پول این کار را از کجا بیاورم؟ یا دفعه ی قبل که نشد، این دفعه چرا بشه؟ به ذهنشون هجوم بیاره، کمتر میشه.

فیلم زیبابین فرد را به خلسه برده و ناخودآگاه رو برای برنامه ریزی باز میکنه و برنامه چیزی نیست جز فیلم ذهنی. فیلم ذهنی ذهن ناخودآگاه فرد رو درست مانند آگهی‌های تلویزیونی، اما به شیوهای مثبت‌تر، نامحدودتر و سازنده‌تر برنامه ریزی میکنه.
وقتی افکار مغز ما ساکت بشه، ذهن خودآگاه دیگه اطلاعات ورودی را تحلیل نمیکنه. در نتیجه هر اطلاعاتی که در این حالت در معرضش قرار بگیریم بصورت مستقیم وارد ناخودآگاه میشه. درست مانند وقتی که چیزی را ضبط و ثبت میکنیم تا بعداً بصورت خودکار اجرا بشه، در اینجا نیز برنامه‌ی جدیدی رو در ذهن ناخودآگاه ثبت میکنیم.

تحقیقات بسیار در طی چند سال اخیر نشان داده است که نیمکره ی راست و چپ مخ چه ارتباطی با هم دارند. نیمکره ی راست مسئول پردازش تفکر فضایی، غیرخطی، انتزاعی و خلاق است؛ اما سمت چپ مسئول پردازش تفکر منطقی، عقلانی، خطی، منظم و ریاضیاتی است. اما تحقیقات جدید نشان میدهد که نیمکره ی سمت راست بداعتِ شناختی و سمت چپ روتینهای شناختی را پردازش میکند. این یعنی وقتی چیزهای جدید را می‌آموزیم، نیمکره ی راست فعالتر است و وقتی آموخته‌های جدید به روتین تبدیل میشوند، در نیمکره ی چپ ذخیره میگردند.

اکثر افراد از نیمکره چپ مغز خود دستور میگیرند، چون عادتها و برنامه‌های خودکاری که حفظ کرده‌اند، در درونشان حک شده است. به همین دلیل است که زبان در سمت چپ ذخیره میشود چون روتین است. میتوان گفت نیمکره ی راست قلمروی ناشناخته هاست و نیمکره ی چپ قلمروی شناخت‌ها. پس منطقی است اگر بگوییم که نیمکره ی راست رمانتیک، خالق و غیرخطی است، اما نیمکره ی چپ منظم، منطقی و ساختارمند است. این فرایند پردازش دوگانه را در حین تماشای اسکن آنی مغز افراد مشاهده شده است.

چون جریان الگو در الگوی اشکال فراکتالی هندسی زیبابین شبیه هیچ کس، هیچ چیز، هیچ جا و هیچ زمانی نیست؛ الگوهایش طوری طراحی شده‌اند که از شبکه‌های ادراکی و مراکز تداعی مغز که با اشخاص، جاها، اشیا و زمانهای آشنا ارتباط برقرار میکنند، عبور کنند. الگوهای هندسی باستانی آن بازتابی از تکرار الگوهای فراکتالی طبیعت است؛ و لذا مراکز پایینی مغز را فعال میکند.

به همین دلیل است که نمیتوانید وقتی به زیبابین نگاه میکنید خاله فلانی، دوچرخه ی سال ششم و یا خانه‌ی دوران کودکیتان را ببینید – چون مراکز تداعی مرتبط با خاطرات را که بطور عمده در نیمکره ی چپ مغز قرار دارند، فعال نمیکنید. وقتی از تفکر و تحلیل دست بر میدارید و وارد الگوهای امواج مغزی آلفا و تتا میشوید، فعالیت بیشتری در نیمکره ی راست رخ میدهد. اگر نیمکره ی چپ در حوزه‌ی شناخته ها عمل کرده و نیمکره ی راست در حوزه‌ی ناشناخته ها فعالیتکند، آنگاه با افزایش فعالیت نیمکره ی راست، شما در برابر آفرینش چیزهای جدید و ناشناخته گشوده تر خواهید بود.